Lughnasadh of Lammas

Op 1 augustus vieren we Lughnasadh (uitspraak: loe-na-sa) of Lammas. Van oorsprong is Lughnasadh waarschijnlijk een Iers-Keltische feestdag. Lammas is de Christelijke naam van een feestdag die in dezelfde tijd van het jaar werd gevierd door de Angelsaksen.

De Keltische god Lugh hoort bij dit jaarfeest. Lugh is een zonnegod, een leider en krijger, de god van de ambachten, de handel, smeden, techniek en wordt gezien als een Vader-god. Lugh offert uit vrije wil zijn leven opdat de cyclus van leven, dood en wedergeboorte (zaaien, groeien en oogsten) door zou gaan. Hij ondergaat een rituele dood en wedergeboorte. Lughnasadh betekent het treuren of herinneren van Lugh, omdat hij op deze dag zijn leven achter zich laat ten behoeve van de oogst. Lammas is een Saksische naam en betekent brood en is dus het feest van het brood. Verderop in dit bericht vind je het verhaal van Lugh.

Lughnasadh is het eerste oogstfeest van 3 opvolgende oogstfeesten. De oogst geeft aan dat niets in de natuur en in het leven hetzelfde blijft. Alles is in beweging en aan verandering onderhevig. Dit eerste oogstfeest laat ons ook stil staan bij de naderende herfst. Dagen worden al weer korter en de lucht weer vochtiger. We kunnen de warmte en het licht van de zomer nog ontvangen voordat de donkere dagen weer aanbreken. Deze viering gaat om de waardering van wat je hebt en hebt mogen ontvangen en het voorbereiding op de veranderingen gaan komen.

In deze oogstperiode kun je alles oogsten met aandacht,. Dank moeder aarde voor haar overvloed, de plant voor haar gulle gaven en de vrucht voor het nieuw leven.

Rituelen

In deze periode wordt met name het graan geoogst. Je kunt van dit graan een puur brood bakken of rijk gevuld feestelijk versierd brood. Kruimels van dit brood worden om het huis gestrooid als bescherming tegen het kwaad.

Uit de laatste strohalmen werden poppetjes en werkjes (huisbeschermers) gemaakt om de oogst te eren en mee te nemen naar het volgende jaar. De huisbeschermer wordt in huis gehangen en wanneer het tijd is om opnieuw te zaaien wordt het werkje verbrand en over de akker gestrooid zodat de energie van een goede oogst en de warmte van de seizoenen wordt meegegeven.

Extra tips

• Je zou je huis of altaar kunnen versieren met fruit, bloemen, grassen en granen.
• Stenen die je erbij kunt nemen zijn  citrien, peridoot, olivijn, rozenkwarts, chrysoliet, aventurijn, sardonyx, tijgeroog, amber
• Bij Lughnasadh horen de kleuren geel, groen, goud oranje en rood,
• Lugh was ook de god van de ambachten, dus maak en creëer

Meditatie

Lughnasadh geeft ons de gelegenheid om na te denken over wat beter had gekund en wat goed is gegaan en voortgezet kan worden. Bedenk wat voor overvloed je hebt mogen ontvangen en hoe je die kunt delen. Wat heb je te geven? Wat laat je los?

Het is een tijd van analyseren, transformatie en evalueren, de voorbereidingen voor de komende donkere tijd, waarin we terugkijken op het jaar en teren op de oogst van de zomer. We staan stil bij wat we bereikt hebben en zijn dankbaar voor wat we hebben. Het is een tijd om anderen te laten delen in de overvloed en datgene te oogsten wat we eerder hebben gezaaid, zowel positief als negatief.

De geuren die je bij de meditatie zou kunnen gebruiken zijn eucalyptus, lavendel, kaneel, cederhout, rozemarijn.

Het verhaal van Lugh

Lugh, de meester in alle kunsten

Een Keltische mythe over Lugh, Tara en het volk van de godin Danu.

Op een dag werd er een grote bijeenkomst gehouden in Tara, waar de Tuatha Dé Danann – het volk van de godin Danu – samenkwam. Koning Nuada vierde zijn terugkeer op de troon met een feest.

Toen het feest op zijn hoogtepunt was, kwam er een vreemdeling, gekleed als koning, bij de paleispoort aan. De poortwachter vroeg hem zijn naam en zijn missie.”Ik ben Lugh,” antwoordde de vreemdeling. “Ik ben de kleinzoon van Diancecht via Cian, mijn vader, en de kleinzoon van Balor via Ethniu, mijn moeder.””Ja, ja,” zei de poortwachter ongeduldig, “maar ik vroeg niet naar je afstamming. Wat is je beroep? Want niemand komt hier binnen tenzij hij een meester is in een of andere kunst.

• “Ik ben een timmerman,” zei Lugh.”We hebben geen behoefte aan een timmerman. We hebben al een hele goede; zijn naam is Luchtainé,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een goede smid,” zei Lugh.”Wij willen geen smid. We hebben een hele goede; zijn naam is Goibniu,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een professioneel krijger,” zei Lugh.”Daar hebben we geen behoefte aan. Ogma is onze kampioen,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een harpspeler,” zei Lugh.”We hebben al een buitengewoon goede harpspeler,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een krijger die zich onderscheid door behendigheid. Meer dan alleen door kracht,” zei Lugh.”Zo’n man hebben we al,” zei de poortwachter.
• “Ik ben dichter en verhalenverteller,” zei Lugh.”Daar hebben we geen behoefte aan,” zei de poortwachter. “We hebben een zeer bekwame dichter en verhalenverteller.”
• “Ik ben een tovenaar,” zei Lugh.”Wij willen er geen. We hebben verschillende tovenaars en druïden,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een arts,” zei Lugh.”Diancecht is onze arts,” zei de poortwachter.”Ik ben hofdienaar,” zei Lugh.”Daar hebben we er al negen van,” zei de poortwachter.
• “Ik ben een bronswerker,” zei Lugh.”We hebben geen behoefte aan jou. We hebben al een bronswerker. Zijn naam is Credné,” zei de poortwachter.

“Vraag dan aan de koning,” zei Lugh, “of hij al iemand heeft die meester is in al deze kunsten tegelijkertijd, want als dat zo is, dan is het voor mij niet nodig om naar Tara te komen.

“De poortwachter ging naar binnen en vertelde de koning dat er een man voor de deur stond die zichzelf Lugh Ioldanach noemde – wat ‘meester in alle kunsten’ betekent – en dat hij beweerde alles te weten. De koning stuurde zijn beste schaker om tegen de vreemdeling te spelen. Lugh won, omdat hij een nieuwe zet uitvond: ‘Lughs omsingeling’.

Toen nodigde de koning hem uit. Lugh kwam binnen en nam plaats op de stoel die de ‘wijze stoel’ genoemd werd, speciaal bestemd voor de meest ontwikkelde man. De kampioen, Ogma, toonde zijn kracht door een steen te verplaatsen waar normaal gesproken vier spannen met ossen voor nodig zouden zijn om er beweging in te krijgen. De steen, zo groot als het was, was slechts een afgebroken stuk van een nog grotere steen. Lugh nam hem in zijn handen en plaatste hem op zijn plek terug.

Toen vroeg de koning hem op de harp te spelen. Lugh speelde een ‘slaapliedje’ en de koning viel met het hele hof in slaap en ze werden pas een dag later op hetzelfde tijdstip weer wakker. Vervolgend speelde Lugh een ontroerende melodie en allen huilden. En toen speelde hij een maat waarvan iedereen uitzinnig vrolijk werd.

Toen de koning al deze talenten zag, realiseerde hij zich dat iemand die zo begaafd was van groot belang kon zijn voor zijn volk. Dus ging hij met de anderen in overleg en liet de troon voor dertien dagen aan Lugh. En Lugh werd de oorlogsleider voor de Tuatha Dé Dannan.* * *Lugh, de meester in alle kunsten

Toelichting

Lugh is de Keltische zonnegod. Hij is sterk, jong, meester van alle kunsten. Hij is de god van de ambachten en de handel. Hij was voor de smeden in het bijzonder belangrijk. Hij stond voor de logische combinatie handel en techniek, maken en verkopen. Lugh wordt gezien als een Vadergod. Hij wordt vereerd met het heidense Lúghnásádh feest. Dit wordt gevierd wanneer de eerste oogst binnen wordt gehaald, ongeveer 1 tot 7 augustus.

De vader van Lugh was Cian van de Tuatha Dé Danann en zijn moeder Ethniu dochter van Balor van de Fomóiri. Hun vereniging stelt een dynastiek huwelijk voor tussen die twee volksstammen, volgens het Lebor Gabála Érenn.